Modlitwa wprowadzająca

Boże, nasz Ojcze, Dawco wszelkiego dobra, dziękujemy Ci za Świętego Ojca Damiana. Ty obdarzyłeś go życiem w kochającej się Rodzinie, w której wychowano Go na dobrego, wierzącego człowieka i nauczono miłości do Boga i ludzi. Ty posłałeś Go do trędowatych na Molokai, a On całkowicie oddał się biednym i odrzuconym, w których zawsze widział Jezusa Chrystusa - "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili" (Mt 25, 40). Przez przykład Jego życia i zaangażowanie pokazujesz nam, że czuwasz nad nami, jak ojciec czuwa nad swoimi dziećmi. Dziękujemy ci za to!

Święty ojcze Damianie! Pełni miłości, rozpoczynamy tę nowennę z ufnością w Twoje wstawiennictwo u Ojca Niebieskiego. Często jesteśmy zagubieni w swoich troskach i kłopotach i nie wiemy, od czego zacząć naszą modlitwę. Nasza wiara jest zbyt słaba, nasza miłość dość chłodna, nasza ufność ograniczona, żeby żyć po chrześcijańsku, jak nas uczył Twój Syn Jezus Chrystus. Prosimy Cię, bądź nam podporą w naszych potrzebach, bądź dla nas przykładem w naszych trudnościach, bądź naszym wsparciem w naszym zwątpieniu i bądź naszym orędownikiem u Boga, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Modlitwa dziękczynna za św. o. Damiana

Boże miłosierdzia i Ojcze wszelkiej pociechy! Ty przez św. Ojca Damiana de Veuster okazywałeś miłosierdzie i pocieszenie najnieszczęśliwszym spośród nieszczęśliwych, opuszczonym i odepchniętym, odgrodzonym od społeczności ludzkiej murem lęku i pogardy, wyrzuconym na margines życia ludzkiego. Przez Twoje w nim miłosierdzie i przez jego wstawiennictwo uczyń nas narzędziem twojej opatrzności, dobroci i pocieszenia dla wszystkich, którzy tego potrzebują. Dziękujemy Ci Panie Boże, że z woli Twojej zaliczyłeś go do grona świętych, nam zaś udziel łaskawie tego, o co Cię ufnie prosimy w tej nowennie z pragnieniem Twojej chwały i naszego dobra doczesnego i wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzień drugi: Podejmować postanowienia i dotrzymywać obietnic

Święty ojcze Damianie, gdy raz usłyszałeś słowo Boga, natychmiast wyruszałeś w drogę. Nic nie mogło Cię zatrzymać, ani zmusić do powrotu. Zacząłeś żyć wśród setek trędowatych, którzy przez społeczeństwo byli skazani na powolną śmierć. Piękną wyspę ich zamieszkania nazywano „piekło z Molokai”. W tym miejscu nie liczyło się żadne prawo – ani Boskie, ani ludzkie. Tu silniejsi chorzy wykorzystywali słabszych. Ty jednak wytrzymałeś do końca swoich dni, służąc im jako kapłan, niosąc pociechę duchową i ucząc miłości i szacunku dla Boga i człowieka. Widząc gnijące i bezradne ciało swoich parafian, stałeś się dla nich pielęgniarzem pochylającym się nad ich słabością. Stałeś się również cieślą przygotowując im swoimi rękami trumny, aby ich godnie pogrzebać jako dzieci Boże. Jak wierny ojciec towarzyszyłeś im do końca ziemskich dni i jako grabarz „wpuszczałeś” ich zniszczone ciało do grobu. Choć byłeś opiekunem duchowym, to nie pozostawałeś obojętny na nędzę materialną i budowałeś im domki, aby godnie żyli jak przystało stworzeniu Bożemu.

Proszę Cię ojcze Damianie wyproś mi łaskę u Boga, abym potrafił być wiernym powołaniu otrzymanemu od Boga i własnym postanowieniom płynącym z Ewangelii. Spraw, abym pomimo różnych trudności i własnych słabości wiernie szedł drogą naśladowania Jezusa Chrystusa. Wyproś mi ojcze Damianie błogosławioną radość wytrwałości i wierności.

Prosimy Cię, zwłaszcza… (następuje przedstawienie próśb w ciszy. W nabożeństwach odprawianych wspólnotowo można wymienić poszczególne prośby i dziękczynienia na głos).

Ojcze nasz…; Zdrowaś Maryjo…; Chwała Ojcu…