W niedzielę 10 lipca o godz. 13.00 Msza święta odpustowa w naszej parafii. Odpust, to święto patronalne kościoła parafialnego i jest przede wszystkim świętem wiernych naszej parafii. To szczególny czas łaski i Bożego miłosierdzia. To dzień, w którym każdy wierzący ma okazję doświadczyć w sposób bardzo konkretny łaski Bożej miłości, wyrażającej się w darze odpustu. To również okazja do poznania świętej patronki naszej parafii i uwielbienia Boga za jej orędownictwo i opiekę. Świętowanie odpustu parafialnego przypomina nam również o powołaniu do świętości każdego chrześcijanina.
Św. Małgorzata była córką pogańskiego kapłana. Po przedwczesnej śmierci matki została oddana pod opiekę piastunce, która była chrześcijanką. Ta doprowadziła ją do poznania nauki Pana Jezusa i do chrztu.
W tym właśnie czasie wybuchło prześladowanie za panowania cesarza Dioklecjana (284-305). Małgorzata była bardzo piękna i bogata. Miał się w niej zakochać namiestnik rzymski, który chciał ją pojąć za żonę. Małgorzata jednak stanowczo odmówiła, twierdząc, że ma już Oblubieńca - Jezusa Chrystusa. Namiestnik kazał aresztować ją i usiłował obietnicami i groźbami skłonić do odstępstwa. Kiedy te zawiodły, nakazał zastosować wobec niej wyszukane tortury: szarpano jej ciało hakami i palono ją ogniem. Następnie wrzucono do więzienia, grożąc jej jeszcze większymi mękami. Wtedy też miał się jej pojawić szatan w postaci smoka i ją zaatakować. Odpędziła go jednak znakiem krzyża świętego. Kiedy nadal obstawała przy wyznawaniu wiary, została ścięta.
Bohaterska śmierć dziewicy nadała rozgłos jej imieniu. Święta męczennica dała imię wielu kolejnym świętym. Należała do bardzo znanych i popularnych świętych w średniowieczu. Jej kult rozpowszechnili zapewne krzyżowcy, widząc, jak wielkiej czci doznawała w Małej Azji i na całym Wschodzie. Należała na Zachodzie do grona Czternastu Wspomożycieli, do których pomocy uciekał się lud w szczególnych potrzebach. Podobnie jak ku czci św. Barbary i św. Katarzyny, tak i ku czci św. Małgorzaty wystawiono na Zachodzie wiele kościołów. Wspomnienie jej przypada 20 lipca, gdyż tego dnia miała ponieść śmierć męczeńską w latach 303-305.
Ku czci św. Małgorzaty, męczennicy, wystawiono w Polsce ponad 70 kościołów.
Ikonografia zwykła przedstawiać Małgorzatę ze smokiem lub z krzyżem w ręku, którym miała odpędzić szatana. Dla podkreślenia jej pochodzenia ze szlacheckiej rodziny przedstawiać się ją zwykło - podobnie jak św. Barbarę i św. Katarzynę, męczennice - z koroną na głowie, chociaż nigdy nie była królową.
W tym dniu my Sercanie chcemy również uczcić naszego współbrata św. o. Damiana de Veustera (1840-1889), belgijskiego zakonnika, znanego jako "apostoł trędowatych".
Józef (w zakonie Damian) de Veuster urodził się 3 stycznia 1840 r. we flamandzkim Tremelo jako siódme spośród ośmiorga dzieci w rodzinie chłopskiej. Początkowo uczęszczał do szkoły handlowej, ale ponieważ - podobnie jak trójka rodzeństwa - czuł powołanie do życia zakonnego, wstąpił do Zgromadzenia Misyjnego Najświętszych Serc Jezusa i Maryi – przykładem dla niego był starszy brat Pamfiliusz. Zgodnie z wolą przełożonego miał pozostać bratem zakonnym, bowiem nie miał ukończonej odpowiedniej szkoły. Z determinacją sam nauczył się łaciny i został dopuszczony na studia teologiczne.
Mając 33 lata dobrowolnie wyjechał jako duszpasterz na Molokai, gdzie w niezwykle trudnych warunkach opiekował się miejscową ludnością trędowatą. Półwysep Kalaupapa na Molokai był od 1866 r. zamkniętą enklawą trędowatych. Tam zakonnik pracował przez 11 lat poświęcając się chorym i umierającym w nieludzkich warunkach tubylcom. Był ich pielęgniarzem i duszpasterzem, zajmował się stolarką i uprawą roślin. Jego działalność spowodowała, że świat zwrócił uwagę na tę nieuleczalną chorobę. Sam zaraziwszy się trądem zmarł 15 kwietnia 1889 r. na Molokai w wieku 49 lat.
W 2005 roku o. de Veuster został ogłoszony "największym Belgiem wszech czasów". Telewidzowie flamandzcy wybrali go spośród 111 kandydatów. Podkreślono, że poprzez pracę wśród trędowatych na Molokai o. Damian stał się symbolem miłości bliźniego. Zakonnik wyprzedził tak znanych swoich rodaków, jak flamandzkiego malarza baroku Petera Paula Rubensa (1577-1640), surrealistę René Magritte’a (1898-1967), urodzonego w 1945 r. kolarskiego mistrza świata zawodowców Eddy Merckxa.
Papież Benedykt XVI kanonizował bł. Damiana de Veustera 11 października 2009 r. "Jego działalność misyjna, która przyniosła mu tyle radości, osiągnęła swój szczyt w miłości bliźniego" - mówił papież. Podkreślił, że św. Józef de Veuster, stał się "trędowatym pośród trędowatych". Zaznaczył, że nowy święty "zachęca nas, byśmy otwierali oczy na różne rodzaje trądu, które oszpecają człowieczeństwo naszych braci i jeszcze dziś domagają się od nas bardziej wspaniałomyślności i miłosierdzia".
Sercanie Biali
